Simon Snow yw’r ‘Chosen One’ gwaethaf a ddewiswyd erioed.

Dyna mae ei gydletywr, Baz, yn ei ddweud. Ac efallai bod Baz yn ddrwg ac yn fampir ac yn git llwyr, ond mae’n debyg ei fod yn iawn.

Hanner yr amser, ni all Simon hyd yn oed wneud i’w ffon hudol weithio, a’r hanner arall, mae’n rhoi rhywbeth ar dân. Mae ei fentor yn ei osgoi, fe dorrodd ei gariad gydag ef, ac mae anghenfil sy’n bwyta hud yn rhedeg o gwmpas, yn gwisgo wyneb Simon. Byddai Baz yn cael diwrnod gwych gyda hyn, pe bai yma – dyma eu blwyddyn olaf yn Ysgol Hud a Lledrith Watford, a ni all gelyn annifyr Simon hyd yn oed trafferthu arddangos.

Simon Snow is the worst Chosen One who’s ever been chosen. That’s what his roommate, Baz, says. And Baz might be evil and a vampire and a complete git, but he’s probably right. Half the time, Simon can’t even make his wand work, and the other half, he starts something on fire. His mentor’s avoiding him, his girlfriend broke up with him, and there’s a magic-eating monster running around, wearing Simon’s face. Baz would be having a field day with all this, if he were here–it’s their last year at the Watford School of Magicks, and Simon’s infuriating nemesis didn’t even bother to show up.